ကမၻာေပၚမွာ စစ္မျဖစ္တဲ့ ေန႔ ရယ္လို႔မရွိဘူးတဲ့။ အနည္း ဆုံးေတာ့ ေသနတ္ မွန္ၿပီး က်ည္ဆန္ ေၾကာင့္ မေသတဲ့သူရယ္လို႔ မရွိဘူး တဲ့။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ကမၻာႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာရာ မွာ ေသေၾကေနၾက ရစၿမဲပဲတဲ့။ လူေတြရဲ႕ အတုံ႔အလွည္႔ ေတြ က ျမန္ဆန္ လြန္းတယ္ ။ ေလာဘ ရမၼက္ေတြ၊ အတၱ မာန္မာနေတြက ႀကီးမားလြန္းတယ္။
အဲဒီလို အရာေတြကို စဥ္းစား ရင္း ဒါ႐ိုက္တာ Andrew Nicol ႐ိုက္ကူးတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ ကားတစ္ကားကို ၾကည့္လိုက္ ရျပန္ပါတယ္။ မိမိခ်မ္း သာ ၾကြယ္ဝဖို႔အတြက္ လက္နက္ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္မိရာက တရား မဝင္ ဒုစ႐ိုက္ စီးပြားေရး အစြန္း ေရာက္သူ အျဖစ္နဲ႔ ႐ုန္း မထြက္ႏိုင္ ေတာ့ဘဲ မိသားစုေတြ ၿပိဳကြဲပ်က္စီး ရတဲ့ လက္နက္ကုန္သည္ “ယူရီ”ဆိုတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ႐ိုက္ ကူး တင္ျပ ထားပါတယ္။ ကိုယ္စား သ႐ုပ္ေဆာင္တဲ့ သူကေတာ့ ေဟာ လီးဝုဒ္ရဲ႕ နာမည္ႀကီးမင္းသား “နစ္ ကို လာ့စ္ေက့ခ်္” Nicolas Cage ပါ။
ေျမေပၚမွာ ေရႊဝါေရာင္ ေကာ္ ေဇာႀကီး ျဖန္႔ခင္းထားသလား ထင္ရ ေလာက္ေအာင္ က်ည္ဆန္ခြံေတြက ႐ွဴေမွ်ာ္ မဆုံး။ အဲဒီ အေပၚ မွာ ေက်ာ ေပးၿပီး ရပ္ေနတဲ့သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လွည့္လာၿပီး ဒီစကားကို ေျပာပါတယ္။ ကမၻာေပၚမွာ ေသနတ္ေပါင္း သန္း ၅၅ဝေက်ာ္ ရွိတယ္။ ကမၻာအႏွံ႕ လက္နက္ေတြ တင္ပို႔တယ္။ ခန္႔မွန္း ေျခပ်မ္းမွ် အေနနဲ႔ လူ ၁၂ေယာက္မွာ ေသနတ္(၁) လက္ႏႈန္း ျဖစ္ တယ္။ ျပႆနာက ဘယ္လို လုပ္ၿပီး က်န္တဲ့ ၁၁ေယာက္လုံး ကို ေသနတ္ တစ္လက္ ႏႈန္းျပည့္စုံ သြားေအာင္ ဘယ္လို ေရာင္းရမလဲ ဆိုၿပီး က်ဳပ္ စဥ္းစားေန တာျဖစ္တယ္”ဆိုတဲ့ စကား နဲ႔ ႐ုပ္ရွင္ ဇာတ္ကားကို စတင္ပါတယ္။
ၿပီးတာ နဲ႔ အဲဒီမွာ လက္နက္ စက္႐ုံႀကီးက က်ည္ဆန္ေတြ ထုတ္လုပ္ေနတာ ကို ျပသပါတယ္။ သူ႔နာမည္ အျပည့္အစုံ က “ယူရီေအာေလာဗ္” တဲ့။ သူဟာ ရင္ထဲကေန စကားေတြေျပာ ေနပါတယ္။ ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိသလိုပါ ပဲ။ “ေလာကႀကီးရယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔။ ငါ အမွန္ အတိုင္း ေျပာပါမယ္။ လိမ္ ညာမႈေတြ နဲ႔ ကိုယ့္ ကိုယ္ကုိယ္ မတည္ ေဆာက္ႏိုင္ဘူး”တဲ့။
သူတို႔ မိသားစု တစ္ခုလုံး ယူက ရိန္းကေန အေမရိကန္ကို ေျပာင္း ေရႊ႕ လာခဲ့ၾကတာပါ။ ႐ုရွားေတြ ရဲ႕ ရန္ ကေန လြတ္ကင္း ဖို႔ အတြက္ ဂ်ဴး လူမ်ဳိး ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ ဂ်ာမန္ မိသားစု တစ္စုပါ။ အေဖ၊ အေမရယ္၊ ညီငယ္ ဗိုက္တလီရယ္ အပါအဝင္ အားလုံး မိသား စုေလးေယာက္ေပါ့။ ထမင္း ဆိုင္ေလးဖြင့္ၿပီး ရပ္တည္ေနၾကတယ္။
တစ္ေန႔မွာ ယူရီဟာ ဖခင္နဲ႔ အတူ ဘုရားေက်ာင္းကို လိုက္သြား တယ္။ ဘုရားသခင္ နဲ႔ နီးစပ္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး တဲ့။ သူ႔အေတြးထဲက အစ တစ္ခု ကို ဆြဲထုတ္ခ်င္လို႔ပါတဲ့။ ဖခင္က ဘုရားေက်ာင္းမွာ လူတစ္ ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ အဲဒီကစၿပီး ဘုရားေက်ာင္း မွာ ပထမ ဆုံး သိကြၽမ္းရတဲ “အီလီ” ဆိုတဲ့ အဘိုး ႀကီးနဲ႔ အစၥေရး လုပ္ေသနတ္ကစၿပီး အေရာင္း အဝယ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
သူ႔ရင္ထဲ မွာေတြးတယ္။ ခိုက္ ရန္ျဖစ္ပြားမႈကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ေရွာင္ မွျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း အဲဒီလို ခိုက္ရန္ ျဖစ္ရမယ့္ လူေတြ နဲ႔ပဲ အလုပ္ လုပ္ရျပန္တယ္။ ဒါလည္း သူ႔ရဲ႕ ဗီဇေၾကာင့္ပါပဲတဲ့။ သူဟာၿမိဳ႕ ေပၚက ဂိုဏ္းေတြကို ေရာင္းခ်ေပး ရတာမ်ဳိးနဲ႔တင္ မေက်နပ္ႏိုင္ ဘူးျဖစ္ တယ္။ လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခုကို ေဇာက္ ခ်လုပ္ခ်င္လာတယ္။ လက္နက္ေတြ ေတာင္လို ပုံေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ႐ုတ္တ ရက္တိုက္စရာ လူ မရွိေတာ့ဘူး။
အေမရိကန္ တပ္ေတြ ဆုတ္ခြာ သြားၾကေတာ့ လက္နက္ေတြ သယ္ မသြားၾကဘူး။ ေတာင္လို ပုံၿပီး က်န္ ေနခဲ့တယ္။ သယ္ယူခက အသစ္ ဝယ္ယူတာထက္ ပိုၿပီး ကုန္က်စရိတ္ မ်ားလို႔ ယူရီက အဲဒီေတာင္လို ပုံေန တဲ့ ေသနတ္ေတြကို ေငြေဖာ္ဖုိ႔ ႀကိဳး စားတယ္။ ဘယ္ တပ္ကိုမဆို သူလက္ နက္ေရာင္းတယ္။ အစၥေရးလုပ္ ေသနတ္ေတြကို မြတ္စလင္ေတြဆီ ေရာင္းတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ လုပ္ေသနတ္ ေတြကို ဖက္ဆစ္ေတြ ဆီေရာင္းတယ္။
အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ရဲတပ္ဖြဲ႕မွဴး “ဂ်က္” ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က သူ႔ထက္ လ်င္ၿပီး ဥပေဒကို လက္တစ္လုံးျခား လုပ္ႏိုင္ တဲ့ ယူရီကို သိသိႀကီး နဲ႔ ဖမ္းလို႔ မမိ ႏိုင္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဒါသေတြ ထြက္ေနတယ္။ အေရးႀကဳံ လာရင္ ယူရီက သေဘၤာကို နာမည္ေျပာင္း လိုက္တာေတြ၊ အလံေျပာင္းလိုက္ တာေတြနဲ႔ လွည့္စားပစ္ လိုက္တယ္။
ဘယ္သူ႔ကိုမဆို လက္နက္ ေရာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ “ဘင္လာဒင္” ကိုေတာ့ မေရာင္းဘူး။ ကိုယ္က်င့္ တရားေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ ေခ်းမ်ား လြန္းလို႔ပါတဲ့။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ လစ္ဗ်ားႏိုင္ငံ မွာ လက္နက္ေတြ ေရာင္းခ်ရင္း၊ လက္နက္ ဝယ္သူကပဲ ယူရီေရာင္းတဲ့ လက္နက္ နဲ႔ ညီျဖစ္ သူ ဗိုက္တလီ ကို သတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအျဖစ္မွန္ကို သိေတာ့ အေမရိကန္မွာ ရွိတဲ့ မိန္းမ နဲ႔ ကေလးက ေဝးရာကို စြန္႔သြားၾက သလို၊ မိဘေတြ ကလည္း သူ နဲ႔ေဝး ရာကို ထြက္သြား ၾကၿပီ။ ဗိုက္တလီရဲ႕ အေလာင္းကို ခြဲစိတ္ေတာ့ ရရွိတဲ့ က်ည္ဆန္ခြံေၾကာင့္ ယူရီ တစ္ေယာက္ အခ်ဳပ္ခန္း အတြင္းကို ေရာက္လာခဲ့ ရပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ အျပည္ျပည္ ဆိုင္ရာ ရဲမွဴးဂ်က္ကို သူက ဒီလိုေျပာပါတယ္။ “ငါက မေကာင္း ဆိုးဝါးေတြ နဲ႔ ေပါင္းတဲ့ေကာင္၊ ကမၻာႀကီး အတြက္ ပ်က္စီး သြားတဲ့အရာ အားလုံး အတြက္ ငါ့မွာ တာဝန္ ရွိတယ္။ ငါက လူသား ခ်င္းသတ္ျဖတ္ ေစတဲ့ေႏွာင္ႀကိဳးကို ကိုင္တဲ့သူ။ ငါ ဘယ္လို အေျခအေန ဆိုတာ ငါေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါတရား႐ုံးကို ေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီမွာဂ်က္ ဒီအမႈကို ေပၚေအာင္ လုပ္ႏိုင္ လို႔ မင္းထက္ ရာထူးျမင့္တဲ့သူ က မင္းကို ခ်ီးက်ဴး စကားေျပာ လိမ့္မယ္။ ကမၻာႀကီးဟာ မင္းရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈေၾကာင့္ ပိုၿပီး ေအးခ်မ္း သြားၿပီ လို႔ ေျပာလိမ့္မယ္။ မင္းကို ဆုတံဆိပ္ ခ်ီးျမႇင့္မယ္။ ရာထူး တိုးေပးမယ္။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို လႊတ္လိုက္ၿပီ လို႔ ေျပာလိမ့္မယ္။ မင္းက ဒါက မျဖစ္ သင့္ဘူးလို႔ ျငင္းဆန္လိမ့္ မယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါကေတာ့ လြတ္သြား မွာပဲ။
“ငါ့ကို လႊတ္လိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းက မင္းငါ့ကို အျပစ္ ရွိတယ္လို႔ ယူဆတဲ့ အတိုင္းပဲ။ ငါဟာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ အာဏာ ရွင္ ေတြနဲ႔ ပခုံးဖက္ ေပါင္းခဲ့တာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အထဲက ငါတို႔ရဲ႕ ရန္သူေတြရဲ႕ ရန္သူျဖစ္တဲ့ မင္းတို႔ရဲ႕ သူေဌး ကမွ တကယ့္ ကမၻာ႔ အႀကီးဆုံး လက္နက္ကုန္ကူးတဲ့ သူပါ။ အေမရိ ကန္သမၼတႀကီးေပါ့ကြာ”
“သူ(၁)ရက္ကူးတဲ့ လက္နက္ ေတြက င့ါရဲ႕ (၁)ႏွစ္စာ ထက္ပိုမ်ားတယ္။ တစ္ခါတေလ ေသနတ္ေတြ ေပၚမွာ သူ႔လက္ေဗြရာ ပါသြား ရင္ ေျဖရွင္းရ ခက္မယ္ေလ။ အဲဒီလိုျဖစ္ မွာစိုးလို႔ ငါ့လို ကုန္ကူးတဲ့ လူရဲ႕ အကူအညီ ယူၿပီး သူမပို႔ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံ ေတြကို ေရာက္ေအာင္ ငါက ပို႔ေပးရ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါက မရွိရင္ မျဖစ္ တဲ့ မေကာင္းဆုိးဝါး တစ္ေကာင္ပါ”
သူေျပာတဲ့ အတိုင္း ယူရီဟာ တကယ္လည္း လြတ္လာခဲ့ပါတယ္။ လက္နက္ ကုန္သည္ အလုပ္ကိုပဲ ဆက္လုပ္ေနပါတယ္။ က်ည္ဆန္ ခြံေတြေပၚမွာ ရပ္ၿပီး သူက ေျပာပါ တယ္။ “ဘယ္သူက ကမၻာကို ခ်ဳပ္ ကိုင္ေနတာလဲ သိလား၊ လက္နက္ ကုန္သည္ ေတြေပါ့။ လူေတြ အားလုံး စစ္ပြဲၾကားမွာ ေသသြားႏိုင္တယ္။ အသက္ရွင္ဖို႔ လွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ ကို ေျပာ ျပပါ့မယ္။ စစ္နဲ႔မပတ္သက္နဲ႔”တဲ့။
ဝင္းကိုေမာင္ (From popularmyanmar.com)
File size...(800MB)
Quality...BR-Rip 720p
Format...mp4
Duration....02:01:43
Subtitle....Myanmar Subtitle (Hardsub)
Encoder....Nyeinsaeya Aung
Download and Watch HD 720p (pCloud Link)
Download and Watch Small File Size 360p (400MB)
နမူနာၾကည့္ရန္
No comments:
Post a Comment